تاثیر تردمیل بر بیماری پارکینسون

دانشگاه مریلند آمریکا طی تحقیقات گسترده بهاین نتیجه رسید که ورزش بر روی تردمیل تاثیر به سزایی در بهبود وضعیت بیماران پارکینسون دارد. همانطور که قبلا نیز گفته شد، تردمیل از جمله تجهیزات ورزشی است که کاربر با دویدن بر روی آن، نوعی ورزش هوازی انجام می دهد. مزایای استفاده از تردمیل که قبلا توضیح داده شد، موجب شده است تا افراد زیادی در حال حاضر از انواع تردمیل؛ تردمیل باشگاهی و تردمیل خانگی ، برای ورزش به صورت روزانه استفاده نمایند.

علاوه بر این، مزیت های زیاد تردمیل موجب شده است تا پزشکان نیز استفاده از تردمیل را برای بهبود برخی از بیماری ها توصیه نمایند. یکی از این بیماری ها که تردمیل بر بهبود آن تاثیر مثبت دارد، بیماری پارکینسون است. این بیماری همانطور که می دانید یک بیماری عصبی است که موجب لرزش برخی از اندام های فرد بیمار، بروز اختلالاتی در حرکت، تکلم و کنترل اعضا می شود.

تحقیقات انجام شده در این دانشگاه نشان داده است که حرکات آرام و پیوسته بر روی تردمیل موجب بهبود چشمگیری در بیماری پارکینسون شده است. در واقع از آنجایی که تردمیل قابلیت تنظیم سرعت و شیب را دارا است، فرد مبتلا به پارکینسون می تواند با سرعت کم بر روی تردمیل راه برود. این ورزش نسبت به دویدن پرسرعت و همچنین حرکات و تمرینات مقاومتی بسیار تاثیرگذار تر و مناسب تر است.

برای انجام این آزمایش، دانشگاه مریلند از 67 بیمار پارکینسون کمک گرفت و آن ها را به سه گروه تقسیم کرد که هر سه گروه به مدت سه ماه، هفته ای سه بار به ورزش پرداختند. یک گروه، از حرکات مقاومتی (پرس پا، کریلینگ و غیره) در بدنسازی استفاده کردند، گروه دیگر به مدت 30 دقیقه با سرعت و شدت بر روی تردمیل دویدند و گروه سوم نیز به انجام حرکات آهسته بر روی تردمیل به مدت 50 دقیقه در روز پرداختند.

نتایج به دست آمده از این تحقیقات این بود که تمرینات و راه رفتن با سرعت و شدت کم بر روی تردمیل به همراه ترکیبی از حرکات مقاومتی بدنسازی، تاثیر مثبتی بر بهبود بیماری پارکینسون دارد. سهولت راه رفتن با شدت کم بر روی تردمیل موجب شده است تا افراد مبتلا به پارکینسون بتوانند به راحتی آن را انجام دهند. دانشمندان بر این امید هستند که بتوانند در آینده ای نزدیک از تردمیل برای درمان بیماری بدون دارو استفاده کنند.