بیماری پارکینسون همان لرزش بدن در وضعیت استرحت است که معمولاً افراد در سنین پیری به آن مبتلا می شوند؛ اما در جوانان هم دیده شده است.شیوع این بیماری در تمام جهان یکسان است و ربطی به شرایط آب و هوایی ندارد؛ به طور کلی پارکینسون بر اثر از بین رفتن سلول های ترشح کننده ای به نام دوپامین که یک انتقال دهنده عصبی است به وجود می آید و موجب علائم تومور، کندی حرکات و سفتی عضلات می شود. پزشکان معتقدند نوشیدن قهوه، مصرف ویتامین ها و ورزش از ابتلا به این بیماری پیشگیری می کند.

تحقیقات نشان داده کسانی که ورزش می کنند اکثراً به اختلالات حرکتی و پارکینسون مبتلا نمی شوند و در صورتی که ابتلا پیدا کنند بیماری سریع تر کنترل و درمان خواهد شد؛ به همین دلیل توصیه می شود افراد روزانه حداقل 30 دقیقه به انجام تمرینات هوازی مانند دویدن، راه رفتن، دوچرخه سواری، شنا و... بپردازند. احساس افسردگی به بیماری پارکنسون دامن می زند و همان طور که می دانید ورزش یکی از راه های موثر مبارزه با افسردگی شناخته شده است.

ماساژ نیز تاثیر و خواص درمانی بسیاری دارد و برای درمان و تخفیف این بیماری می توان از ماساژ درمانی به عنوان یک روش مکمل کمک گرفت.بیشتر افراد به دلیل درد کمر، سیاتیک و سایر دردهای عضلانی از ماساژ استفاده می کنند؛ ماساژ درمانی علاوه بر این که دردهای این نواحی را تسکین می بخشد، سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند.

ماساژ درمانی بر روی اعصاب تاثیر می گذارد؛ انواع ماساژ با یک مکانیسم مشابه بر روی بدن اثر دارند؛ وقتی بخشی از بدن بیش از حد تحرک داشته باشد یا بیش از حد بی تحرک بماند، اکسیژن رسانی به بافت های آن قسمت کاهش پیدا می کند؛ در نتیجه اسیدلاکتیک ترشح می شود.حرکات و فشارهای ناشی از ماساژ منجر می شوند گردش خون در بدن سریع تر شده و سیستم لنفاوی نیز بهبود بیابد. وقتی جریان خون سریع می شود اکسیژن بیشتری به بافت ها می رسد و عضلات فعال تر خواهند شد.

کششی که ضمن ماساژ در بدن ایجاد می شود بر عضلات فشار وارد کرده و سموم دفع می شوند، به تدریج فشار عضله بر اعصاب درگیر، درد را کاهش می دهد؛ همچنین ماساژ عملکرد غدد درون ریز را تنظیم کرده و باعث می شود معده، کبد، کیسه صفرا و... تقویت بشوند.ضربه هایی که توسط ماساژ به بدن وارد می شوند فعالیت قلب را بیشتر کرده و بازتاب مثبتی بر روی شاخک های اعصاب قلب به وجود می آورند. به طور کلی ماساژ توان عضلات را بازسازی کرده و با ارتباط تحریک عصبی به تقویت قشر مغز منجر می شود.

ماساژ موجب فعال سازی فرآیندهای مختلف در سیستم عصبی مرکزی شده، رهبری وضعیت عملکرد قشری حسی حرکتی را تقویت کرده و باعث تقویت مکانیزم های تسهیل کننده می شود؛ در نتیجه نوسان امواج منفی آرام شده و ترکیبات مثبت ایجاد می شود.از مزایای دیگر ماساژ این است که به توزیع مناسب خون کمک کرده و فشار شریان ها را به حالت عادی باز می گرداند. پارکینسون درمان قطعی ندارد؛ اما کار درمانی و ماساژ در این زمینه نقش به سزایی ایفا می کند؛ زیرا مانع پیشرفت بیماری شده و محدودیت های حرکتی را کاهش می دهد.

نتایج یک پژوهش که در کشور هلند انجام شد، نشان داد افسردگی خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را تا چند برابر افزایش می دهد؛ ماساژ به عنوان یک درمان جایگزین برای افسردگی شناخته شده است.آمریکایی ها طرفدار این نظریه هستند و باور دارند ماساژ افسردگی را بهبود بخشیده، روحیه فرد را تقویت می کند و استرس را کاهش می دهد.

شاید به نظر برسد مطالعاتی که تا امروز در این زمینه انجام گرفته چندان کافی نیست؛ اما در بسیاری از موارد ماساژ درمانی به رفع علائم افسردگی کمک کرده است؛ گرچه نمی توان آن را به عنوان یک درمان قطعی معرفی کرد؛ ولی فواید بی نظیر ماساژ غیر قابل چشم پوشی است و عوارضی به همراه ندارد؛ بنابراین توصیه می شود افراد مبتلا به پارکینسون این روش درمانی را در برنامه های خود قراربدهند و از مزایای آن بهره مند بشوند.