به طور کلی بهداشت، علم حفظ تندرستی است و در مورد اصول زندگی سالم و مراقبت از بدن بحث می کند. هدف علم بهداشت، پیشگیری از آسیب دیدگی جسمی، روانی، فکری و اجتماعی می باشد. بهداشت ورزشی یعنی؛ شرایط و عواملی را به وجود بیاوریم که ورزشکار هیچ کونه آسیبی نبیند و در حین ورزش احساس ناراحتی نکند. هر ورزشی اصول بهداشتی مختص به خود را دارد. ورزشکار باید بداند، چگونه ورزش کند که دچار آسیب نشود، زود احساس خستگی نکند و برای انجام کارهای روزمره توانایی بیشتری به دست بیاورد.

تردمیل، دستگاهی است که ایمنی بالایی دارد و احتمال آسیب دیدگی ورزشکار را تا پایین درجه کاهش می دهد؛ اما همان طور که گفته شد برای دست یابی به یک بهداشت ورزشی مناسب، ورزشکار باید بداند چگونه ورزش کند تا از هر گونه آسیبی در امان بماند.

وقتی می خواهید بر روی دستگاه تردمیل بدوید، قبل از هر کاری باید کفش، جوراب و لباس مناسب ورزشی به تن داشته باشید. در مرحله بعد حتما باید بدن خود را برای ورزش گرم و آماده کنید.

گرم کردن بدن به منظور پیشگیری از آسیب های ورزشی، آمادگی جسمانی و آمادگی روانی و ذهنی انجام می پذیرد. متخصصین ورزش دو نوع روش گرم کردن را پیشنهاد می دهند؛ یکی گرم کردن عمومی بدن است. این نوع گرم کردن شامل یک سری حرکات می شود که به طور کلی همه بدن را گرم می کند و یرای کلیه رشته های ورزشی مناسب است، راه رفتن و دو نرم، نرمش های عمومی یا سوئدی و حرکات کششی چه به صورت ایستا و چه به صورت پویا از مراحل گرم کردن عمومی هستند. نوع دوم گرم کردن، گرم کردن اختصاصی است که در آن فنون و مهارت های مربوط به همان ورزش مرور می شود.

برای دویدن بر روی تردمیل گرم کردن عمومی بدن بسیار لازم است. چون کار با تردمیل یک ورزش هوازی محسوب می شود و ورزش های هوازی در مدت زمان طولانی انجام می شود هر چقدر مدت ورزش بیشتر باشد ، مدت گرم کردن هم باید افزایش پیدا کند؛ ضمن اینکه ممکن است ضربان قلب تا بالاترین حد ظرفیت خود افزایش پیدا کند. هر چقدر دمای فضایی که در آن تمرین انجام می دهیم سرد تر باشد طول زمان گرم کردن را نیز باید افزایش بدهیم. بهتر است ورزشکار با لباس گرم کن شروع به گرم کردن بدن خود بکند و پس از مرحله گرم شدن برای ادامه تمرین، گرم کن خود را در بیاورد.

هر چقدر آمادگی جسمانی فرد ورزشکار بیشتر باشد، گرم کردن بدنش وقت کمتری می برد. بنابراین تازه کارها می بایست وقت بیشتری صرف این کار بکنند. اگر کاربر دستگاه تردمیل، از قبل آسیب دیده باشد باید با دقت و حوصله بیشتری بدن خود را گرم کند. شدت کرم کردن نیز به آمادگی جسمانی فرد بستگی دارد. ورزشکاران حرفه ای با حرکات پر شدت تری گرم می شوند، به طوری که یک ورزشکار معمولی حتی در طول تمرین اصلی هم نمی تواند چنین شدتی را تحمل کند.

هنگامی که تصمیم دارید با تردمیل تمرین کنید حداقل 5 دقیقه قبل از رفتن بر روی دستگاه نرمش و حرکات کششی پویا اجام بدهید. سپس بر روی دستگاه رفته و با سرعت 3 الی4 کلیومتر در ساعت راه بروید. پس از 3 دقیقه نرم راه رفتن، سرعت دستگاه را به 7 کیلومتر در ساعت برسانید؛ 2-3 دقیقه با همین سرعت بدوید و دوباره سرعت تردمیل را به 4 کیلومتر در ساعت برسانید. بعد از انجام این مراحل بدن شما گرم شده است و می توانید به برنامه ورزشی خود ادامه بدهید. نکته مهم اینکه با افزایش سن انعطاف پذیری و نرمش بدن کم می شود، به همین علت افراد مسن باید وقت بیشتری برای گرم کردن بدن خود بگذارند . شدت گرم کردن را از این الگویی که ما ارائه دادیم، هم کمتر کنند.

در هنگام انجام حرکات کششی، چه قبل و چه بعد از تمرین ورزشی نباید احساس درد شدید، تنش و ناراحتی پیدا کنید. کشش بیش از حد درد ناک و بی فایده است؛ ضمن اینکه به عضلات و زردپی ها آسیب می رساند. پس از تمرین نیز می بایست 5 الی 10 دقیقه برای سرد کردن وقت صرف کنید. 3 دقیقه آخر را آرام روی تردمیل راه بروید و بعد 2 دقیقه حرکات کششی ایستا انجام بدهید. سعی کنید این حرکات کششی، بیشتر بر روی پاها انجام بشود چون در هنگام ورزش بر روی تردمیل پا عضو درگیر است.