ورزش دوچرخه سواری، ورزشی هوازی، مفرح و بسیار مفید است که طرفدارن بسیاری دارد. اما بعضی از افراد به دلیل نامساعد بودن آب وهوا، کمبود وقت یا مشکلات دیگر نمی توانند در خارج از منزل به دوچرخه سواری بپردازند. در این مواقع دوچرخه ثابت جایگزین مناسبی محسوب می شود.
دوچرخه ثابت اگر درست مورد استفاده قرار بگیرد، موجب افزایش آمادگی جسمانی و بهبود وضعیت تنفسی و قلب- عروقی بدن می شود. ضمن اینکه از بیماری ها ناشی از کم تحرکی نیز پیشگیری می شود.
مزیت دوچرخه ثابت نسبت به سایر دستگاه های ورزشی، کم جا بودن، ایمنی بالا، امکان ورزش با شدت بسیار بالا تا بسیار کم و قابلیت تنظیم برای افراد مختلف با قد و قامت متفاوت است.
وقتی بر روی دوچرخه ثابت در حال رکاب زدن هستید، ماهیچه های ران پا، ساق و تنه به لحاظ استقامت و قدرت تقویت می شوند. در نتیجه در حین انجام فعالیت های روزمره فشار کمتری به ستون مهره ها و مفاصل پا وارد می شود. از طرفی تقویت ماهیچه های تنه که شامل ستون فقرات، پشت و شکم می شود، تعادل انسان را افزایش می دهد. در نتیجه فرد در هنگام انجام کارهای روزمره کمتر دچار خستگی می کند.
این ورزش با بالا بردن ضربان قلب و بهبود تنفس باعث می شود اکسیژن تازه به بافت ها برسد و متابولیسم بدن بهتر بشود. تقویت ماهیچه های قلب باعث می شود این عضو در برابر اضطراب و کنش های ناگهانی مقاومت پیدا کند، دامنه فشار خون در حد طبیعی باقی بماند و کلسترول و چربی های زائد در رگ ها سوزانده شوند. به همین دلیل شانس سکته قلبی تا حد زیادی کاهش می یابد .با رسیدن اکسیژن کافی و افزایش سوخت وساز بدن چربی های اضافه ناپدید می شوند.
در هنگام خرید دوچرخه ثابت از ایمنی این وسیله مطمئن بشوید. دوچرخه ثابتی تهیه کنید که برای وزن و جثه شما مناسب باشد. اگر قرار است همه افراد خانواده از این وسیله استفاده کنند، دوچرخه ای بخرید که برای سنگین وزن ترین فرد خانواده مناسب باشد.
در صورتیکه سابقه ابتلا به بیماری های تنفسی، قلبی- عروقی، دیابت و عفونی را دارید در مورد استفاده از این وسیله با پزشک متخصص مشورت کنید.
در ابتدای کار ورزش را با شدت کم آغاز کنید و به تدریج شدت و زمان تمرین را افزایش بدهید. اگر در چند جلسه اول پس از ورزش در عضلات پا و شکم کمی احساس درد کردید، نگران نشوید. با ادامه تمرین بدن به فعالیت بیشتر عادت می کند و دردها از بین می روند.
برای ورزش روی دوچرخه ثابت حتما کفش مناسب به پا کنید. کفش شما نباید کف نازک و نرم داشته باشد. کف سفت کفش فشار را در سطح پا پخش می کند. لباس مناسب و جوراب را فراموش نکنید. اگر رانهای بزرگی دارید برای اینکه در آن ناحیه دچار سایش و درد نشوید شرت های بالشتک دار بپوشید.
قبل ورزش بدن خود را گرم کنید. این کار را می توانید با نرمش و حرکات کششی پویا انجام بدهید. پس از ورزش هم بدن خود را سرد کنید. در حین ورزش یک بطری آب دم دست داشته باشید و گاهی آب بنوشید.
بعضی اوقات شدت ورزش را افزایش بدهید. به طوری که عرق کنید و گاهی هم استراحت فعال به خود بدهید. یعنی با شدت کم ورزش کنید. ولی تا زمان کمتر از 30 دقیقه دست از ورزش نکشید.
انتظار معجزه نداشته باشید. حداقل 3 ماه باید ورزش کنید تا اثر آن را در بدن خود ببینید.
شدت ورزش با ضربان قلب سنجیده می شود. برای اندازه گیری ضربان قلب، نوک 3 انگشت میانی را روی در قسمت پایین انگشت شست قرار بدهید. در این قسمت نبض خود را حس می کنید. در 15 ثانیه تعداد نبض ها را بشمارید و در عدد 4 ضرب کنید. به این ترتیب ضربان قلب شما در یک دقیقه مشخص می شود. برای دانستن حداکثر ضربان قلب، سن خود را از عدد 220 کم کنید. هرگز اجازه ندهید ضربان قلبتان از این حداکثر بالاتر برود.