زمانی که سطح تردمیل کاملاً صاف است و شیبی ندارد، راه رفتن و دویدن بر روی آن در مقایسه با دویدن و راه رفتن بر روی سطح زمین آسان تر می باشد؛ زیرا در این حالت با هیچ مقاومتی رو به رو نیستید؛ ایجاد مقاومت در حین ورزش دویدن یک دلیل منطقی برای استفاده از شیب تردمیل است.بر روی دستگاه تردمیل 3 فاکتور زمان، سرعت و شیب تحت اختیار کاربر قرار دارد که با افزایش هر یک از این 3 عنصر می توان سطح تمرینات را افزایش داد و تمرینات شدیدتری را پشت سرگذاشت.

تردمیل دستگاهی است که برای تمرینات هوازی مناسب می باشد و اغلب کسانی که به سراغ این دستگاه می روند به دنبال تناسب اندام و لاغری هستند؛ ایجاد شیب بر روی سطح تردمیل موجب می شود کاربر انرژی بیشتری از دست بدهد و عضلات خود را بهتر بسازد.

اغلب تردمیل های پیشرفته امروزی مجهز به شیب برقی هستند؛ موتور تنظیم شیب برقی از موتوری که تسمه را به حرکت درمی آورد، مجزا است و گاهی گارانتی جداگانه دارد؛ به وسیله این موتور می توان شیب دستگاه را به سادگی و با فشار یک دکمه تنظیم کرد.شیب 1 درصد نقش مقاومت هوا در تمرینات خانگی را ایفا می کند؛ با این شیب دویدن در محیط بیرون شبیه سازی می شود. بعضی از تردمیل ها در حافظه خود برنامه های از پیش تعیین شده ای را ذخیره دارند که در این برنامه ها شیب به صورت خودکار تغییر می کند و برخی از برنامه ها نیز بر اساس تغییر شیب طراحی شده اند.

هر چه شیب بیشتر باشد کالری سوزی افزایش پیدا خواهد کرد؛ البته این در صورتی صحت دارد که سرعت را کم نکنیم. بالا بردن شدت و دشواری تمرین یکی از نکاتی است که به کاهش وزن منجر می شود.ضربان قلب شاخص مناسبی است که توسط آن می توانیم سطح تمرین را تعیین کنیم. در هنگام انجام تمرین ورزشی با تردمیل باید ضربان قلب را 70 الی 85 درصد حداکثر ظرفیت نگه داریم؛ با این روش بدن در منطقه چربی سوزی باقی می ماند.

اگر ضربان قلب به بیش از 99 درصد حداکثر ظرفیت خود برسد احتمال بروز مشکلات قلبی- عروقی مانند حملات قلبی و سکته افزایش می یابد؛ به همین علت در هنگام انجام تمرینات ورزشی می بایست به ضربان قلب خود توجه کنیم. تردمیل های مدرن امروزی معمولاً به سنسور ضربان قلب مجهز هستند و تعداد ضربان قلب در هر دقیقه را بر روی مانیتور نشان می دهند. اطلاعاتی که نمایشگر دستگاه در اختیار کاربر قرار می دهد ارزش زیادی دارد؛ ورزشکار می تواند توسط این اطلاعات مفید در طی تمرین از وضعیت عمومی بدن خود آگاه شده و یک الگوی مناسب ورزشی را طراحی کند و بر اساس آن الگو پیش برود.

استمرار و تداوم در ورزش اهمیت ویژه ای دارد، آخرین تحقیقات در این زمینه نشان داده کسانی که 5 جلسه در هفته و در هر جلسه حدود 30 دقیقه در سطح متوسط به تمرینات ورزشی مشغول می شوند، نتایج مطلوبی به دست می آورند. انجام تمرین دویدن و راه رفتن روی تردمیل خانگی به مراتب از ورزش کردن در فضای بیرون راحت تر است. وسایل ورزشی خانگی، ورزش را قابل دسترسی می سازند. افرادی که با دستگاه های خانگی ورزش را آغاز می کنند اغلب تداوم بیشتری در این راه دارند و راضی تر هستند.

مقدار کالری که در هنگام ورزش مصرف می شود به عوامل مختلفی مربوط می شود. برای مثال هر چه وزن فرد بیشتر باشد، بیشتر کالری می سوزاند؛ زیرا در هنگام دویدن و راه رفتن وزن بیشتری را با خود به حرکت درمی آورد.سختی و شدت تمرین در مصرف کالری اهمیت خاصی دارد؛ همان طور که اشاره شد سطح تمرین با ضربان قلب فرد سنجیده می شود. زمانی که ورزشکار با شدت بیشتر به تمرین می پردازد، شش ها و قلب با شدت بیشتری کار می کنند و کالری زیادتری مصرف می شود.

با افزایش شیب تردمیل عضلات بیشتری درگیر می شوند؛ این مسئله به افزایش کالری سوزی منجر می شود. برای کسانی که سالم هستند و از درد زانو رنج نمی برند استفاده از یک شیب متعادل در سرعت زیاد گزینه مناسبی است.به محض این که روی تردمیل تعادل خود را به دست آوردید، دستگیره های دستگاه را رها کنید؛ زیرا مصرف کالری با تکیه دادن به دستگیره ها کاهش پیدا می کند؛ همچنین این کار اشتباه فرم بدن را به هم می ریزد.

هنگام راه رفتن و دویدن بر روی تردمیل حرکت دست ها را با وزن بدن همراه کنید و دست ها را همراه با حرکت پاها به جلو و عقب ببرید. دست ها باید با زاویه 90 درجه در دو طرف بدن باشند. ورزش با دستگاه تردمیل احتمال بروز مصدومیت مفاصل و مخصوصاً مفصل زانو را کم می کند؛ ولیکن دویدن و راه رفتن بر روی زمین در فضای بیرون، استرس زیادی به مفاصل زانو ران ها وارد می سازد.

تردمیل های امروزی اغلب مجهز به ضربه گیرهای گوناگونی هستند که سطح تسمه دستگاه را نرم و انعطاف پذیر می کند؛ با وجود چنین ضربه گیرهایی می توانید بدون داشتن دغدغه با شیب تردمیل ورزش کنید؛ شیب بیشتر از 10 درصد ورزش کوه پیمایی را شبیه سازی می کند و برای انجام تمرینات مربوط به این ورزش مناسب است. شیب زیاد کشش موثری در عضلات دوقلو، تاندون ها و آشیل ایجاد می کند؛ اگر تردمیل به ضربه گیرهای استانداردی مجهز باشد از کوتاهی، گرفتگی و پارگی آشیل جلوگیری خواهد شد.

کسانی که از کمر دردهای مزمن رنج می برند نباید با شیب تردمیل ورزش کنند؛ زیرا عضلات پایین کمر این افراد ضعیف است. آن ها می بایست تمرینات خود را با سرعت کم شروع کرده و به تدریج شدت تمرین را افزایش بدهند تا عضلات کمرشان تقویت بشود.نتیجه آخرین تحقیقات این بود که شیب 3 درصد اثرات منفی بر روی پا را می کاهد و فشار وارده را حدود 24 درصد کم می کند.